زندگی، راهیست پر از خطر و هیجان، راهی پر از نشیب و فراز، راهی که ناچار به رفتن آنیم...
و در آن «مجبور به انتخابیم»
که میگویند این بزرگترین پارادوکس زندگیست.
.
بعد از مدتهاااااااااااااااا برگشتم به وبلاگ
مدتها که میگم ینی قریب به یکسال
و چه جالب!
آخرین مطلبم 1395/09/12 بوده
ینی سه روز دیگه میشه یک سال که سه به وبلاگ نزدم و مطلبی ننوشتم!
خب خیلی اتفاق ها افتاد توی این مدت
بعد از فوت امید
فوت رامین
بعدش ازدواج ها و بچه دار شدن های فراوان
رفتن من به کربلا
نامزدی من!
عقد من!
فارغ التحصیلی
عوض کردن چندین شغل
و حالا من اینجام!
رو به پیش رفت
با روحیه ای مضاعف
که هرروز قوی تر میشه و با نگاهی رو به آینده ای روشن...
هم از لحاظ معنوی، هم دینی، هم روحی، هم مادی، و هم در زندگی...
